روز تاسوعا منتصب به حضرت عباس است.حضرت عباس مثل
همه شهدای کربلا در روز عاشورا شهید شده است. پس چرا تاسوعا منتصب به حضرت
عباس است؟ چرا تنها امامزادهای است که زیارت نامه دارد؟ چرا امام معصوم
که حق ندارد به کسی بگوید جانم فدایت به او گفت: جانم فدایت؛ پسر ارشد
امالبنین؛ علمدار ارباب؛ ساقی کربلا و... اما چه چیزی عباس را عباس کرده
است؟
دکتر علی شریعتی:
... وقتی در صحنه حق و باطل نیستی، وقتی که شاهد عصر خودت و شهید حق و
باطل جامعه ات نیستی، هرکجا که می خواهی باش، چه به نماز ایستاده باشی، چه
به شراب نشسته باشی، هر دو یکی است.
شهادت «حضور در صحنه حق و باطل همیشه ی تاریخ » است.
شمر امان نامه را به سوی اردوگاه امام برد. وقتی رسید، فریاد برآورد: «أَیْنَ بَنُوا أُخْتِنَا»؛ خواهرزادگان ما کجایند؟
.........آب را گل نکنید . . . شاید از دور علمدار حسین،....
آب را گل نکنید . . . شاید از دور علمدار حسین، مشک طفلان بر دوش، زخم و
خون بر اندام، می رسد تا که از این آب روان، پر کند مشک تهی، ببرد جرعه
آبی برساند به حرم، تا علی اصغر بی شیر رباب، نفسش تازه شود و بخوابد آرام .
. ....
آب را گل نکنید . . . که عزیزان حسین، همگی خیره به راهند که ساقی آید، و به انگشت کرم، گره کور عطش بگشاید . . .
آب را گل نکنید . . . که در این نزدیکی،عابدی تشنه لب و بیمار است، در تب و گریه اسیر . . .
آب را گل نکنید . . . که بود مهریه مادرشان، نه همین آب که هر جای دگر، رود
و نهری جاریست، مهر زهرای بتول است، از این است که من میگویم،آب را گل
نکنید، آب را گل نکنید . . .
عاشقی رایج نبود, عباس آن را باب کرد
او دو دستش را کنار علقمه نذر سر ارباب کرد
سر اگر نذر حسین است
بریدن دارد
دل اگر نذر حسین است
خریدن دارد
اشک اگر مال حسین است
که ریختن دارد
همه ی عالم و آدم به فدایت ارباب
غم ارباب به دلها چه کشیدن دار
یاعلی
اشتباه
نکن
وداع امام حسین با عباس هر دو کنار هم بودن میرفتن
میدان حضرت زینب پشت سرهردومیگفت ای ساربان