فاطمه انسانی خاص و فاطمیه مصیبتی مخصوص خواص است.
اگر محرم ماتمی عمومی و شامل همه مسلمانان است،اما فاطمیه عزایی ویژه ی مومنان است...
در محرم گریه آزاد است و شیون، هرچه بلندتر بهتر. اما در فاطمیه اشک را باید در درون ریخت و جز با سکوت فریاد بر نیاورد.
فاطمه انسانی خاص و فاطمیه مصیبتی مخصوص خواص است.
وقتی در سال 1393 امام خامنه‌ای در سخنرانی خود گفتند: جوانان ما عاشق مبارزه با صهیونیست هستند, وقتی این جمله شد مهمترین جمله و جمله سال رهبر انقلاب انتخاب شد, وقتی کمپین ما عاشق مبارزه با صهیونیست هستیم راه افتاد. خیلی‌ها به دنبال دلیل مبارزه با صهیونیست بودند, وقتی انقلاب ایران پیروز شد؛ آمریکا اولین کشوری شد که این انقلاب و نظام را به رسمیت شناخت, خیلی‌ها حتی بعد از گذشت وسی وچند سال هنوز دلیل دشمنی ایران با رژیم جعلی صهیونیستی را نفهمیدند, ونمیدانند؛ چرا وقتی آمریکا که به عنوان اولین کشوری که انقلاب اسلامی را به رسمیت شناخت, امام خمینی بعد از خبر قطع رابطه ایران وآمریکا اظهار خوشحالی میکنند, وچرا پرچم اسرائیل به عنوان تنها کشوری که عضو سازمان ملل هست از سفارتش در تهران به پائین کشیده می‌شود؛ و پرچم فلسطین جایگزین آن می‌شود, و ایران به طور رسمی تنها با رژیم غاصب صهیونیستی به طور رسمی روابط خود را نه تنها قطع میکند؛ بلکه به دنبال از بین بردن این رژیم است.
همه افتخارمه هیئتی ام گر حقیر و پست پاپتیم
چون نمک به خورد من داده حسین سر خواهر حسین غیرتی ام
همان هایی که از حیدر بریدند
حسین ابن علی را سر بریدند
نبود گر روی زهرا را نشانه
نمی زد کس به زینب تازیانه
اگر محسن چو گل پرپر نمیشد
بخون رنگین علی اصغر نمیشد
اگر فتنه نمیشد در مدینه
نمیخورد از عدو سیلی سکینه
همان حبلی که بر حبل المتین شد
غل و زنجیر زین العابدین شد
همان آتش که درب خانه پا شد
به دشت کربلا در خیمه ها شد
لعن الله علی عدوّک یا علی علیه
السلام
لعن الله
علی عدوّک یا زهرا سلام الله علیک
لعن الله
علی عدوّک یا حسین علیه السلام
شب وصل است و تبِ دلبری جانان است
ساغر وصل لبالب به لب مستان است
در نظر بازیشان اهل نظر حیران است
گوئیا مشعله از بامِ فلک ریزان است
چشم جادوی سحر زین شب و تب گریان است
امشبی را شه دین در حرمش مهمان است
ظهر فردا بدنش زیر سم اسبان است
مکن ای صبح طلوع، مکن ای صبح طلوع
به سوز و اشک و مناجات سر کنید امشب
به شوق مرگ شب خود سحر کنید امشب
تصور کن آقا همه یارانش رو جمع کرده،شب عاشورا داره باهاشون حرف میزنه
امشبی را شه دین در حرمش مهمان است
عصر فردا بدنش زیر سم اسبان است
نکن ای صبح طلوع نکن ای صبح طلوع
خیلی
دعاکردم نشد...
مشک رو بغل کردم نشد...
داداش حسین شرمندتم...
رفتم که برگردم نشد...
شمر امان نامه را به سوی اردوگاه امام برد. وقتی رسید، فریاد برآورد: «أَیْنَ بَنُوا أُخْتِنَا»؛ خواهرزادگان ما کجایند؟
