هرکی میاد پیشم میگه دارم میرم کربُبلا
هرکی میاد پیشم میگه دارم میرم کربُبلا
دارم میرم پیش آقا میرم بسوی نینوی
میگه دارم میرم سفر دعا بکن مسافرم
چیزی میخوای بهم بگو برات از انجا بیارم
از هجر کربلات آقا دیگه دارم دق میکنم
اگه بگذاری من بیام دلم رو عاشق میکنم
حالا که دست روزگار بصورتم سیلی زده
جواب زشتی منو آقا تو با بدی نده
أمیرم أمیرم نبینم کربلاتُ من میمیرم
از هجر کربلایَ تو موهام داره سپید میشه
دیگه داره از آمدن خسته ونا امید میشه
بگو به من تا کی آقا در انتظارش بشینم
تا کی دلم رو خوش کنم عکس حرم را ببینم
ندیدن صحن وسرات بتَّر از این غم نمیشه
ببر منو کرببلات چیزی ازت کم نمیشه
نگاه بکن یه خسته دل داره التماس میکنه
دلش هر لحظه هوَسَ حرم عباس میکنه
تو رو قسم به کی بدم به مادرت یا به حسن
تو رو بجون زینبت روی منو زمین نزن
گره کار من فقط با دستای تو وا میشه
اگه شما بخوای آقا نصیبم کربلا میشه
امیرم امیرم نبینم کربلاتُ من میمیرم
اگه تو نخوای منو تو دنیا آواره میشم
یه فقیر دور گرد بی کس وبی چاره میشم
اما سخته از شما ارباب حسین جدا شدن
از شما جدا شدن یعنی آقا پناه شدن
أمیرم أمیرم نبینم کربلاتُ من میمیرم
