دلم مست شراب الغدیر است

دلم مست شراب الغدیر است
سراپایم کتاب الغدیر است

الا ساقی، سر و جانم فدایت
تمام هست خود، ریزم به پایت

نجات از بند و دام هستیم ده
ز مینای ولایت مستیم ده

چنان برگیر با یک جرعه هوشم
که چون خم در غدیر خم بجوشم

دل از کف داده ام «ما انزلم» کن
ز « اکملت لکم » دین کاملم کن

بده جامم که عیدی دل پذیر است
نه نوروز است، این عید غدیر است

وجودم مست از جام تولاست
دلم دریایی از نور تجلاست

بیا تا مدح مولا را بگوییم
به صحرای غدیر خم بپوییم

محمد نغمه توحید دارد
در آن صحرا خدا هم عید دارد

چه صحرایی، ز جنت با صفا تر
ز دامان منی هم دلرباتر

چه عیدی خوب تر از عید قربان
چه روزی روز عترت روز قرآن

محمد، وقت ابلاغ است، «بلغ»
منافق را به دل داغ است «بلغ»

محمد پیک حق را این پیام است
رسالت بی ولایت نا تمام است

نمایان کن جلال حیدری را
کز آن کامل کنی پیغمبری را

بگو با مردم عالم علی کیست
بگو دین جز تولای علی نیست

بگو حکم علی نص کتاب است
بگو خط علی اسلام ناب است

بگو این آیه بر من گشت نازل
نبوت بی ولایت نیست کامل

تویی پیغمبر و حیدر امیر است
تو را غار حرا او را غدیر است

رسالت با ولایت یک کتاب است
یکی ماه است و دیگر آفتاب است

الا ای خلق عالم سر به سر گوش
محمد دم زند خاموش خاموش

محمد را به لب دُرّ ثمین است
ثناگوی امیر المومنین است

تو گویی می رسد بر گوش جان ها
پیامش در زمین و آسمان ها

که هرکس را منم امروز مولا
علی از نفس او بر اوست اولی

علی دین را امام راستین است
علی دست خدا در آستین است

علی یعنی چراغ اهل بینش
علی یعنی پناه آفرینش

علی آیینه ی آیین اسلام
علی یعنی تمام دین اسلام

علی میزان، علی ایمان، علی حق
علی سر تا قدم توحید مطلق

علی مولود کعبه رکن دین است
علی آیینه حق الیقین است

علی بر حزب حق، صاحب لوا بود
علی فرمانده کل قوا بود

علی شمعی که در بزم ازل سوخت
علی جبریل را توحید آموخت

علی در مُلک هستی ناخدا بود
علی پیش از خلایق با خدا بود

علی حمد و علی ذکر و علی دم
علی حجر و حطیم و بیت و زمزم

علی حج و صلاه است و صیام است
علی رکن و قعود است و قیام است

علی دست خدا در فتح خیبر
علی روز احد یار پیمبر

علی در یاری حق ترک جان گفت
علی در بستر ختم الرسل خفت

علی اسلام را در صدر تابید
علی در بدر هم چون بدر تابید

علی دین است و قرآن است و احمد
علی یعنی علی یعنی محمد

ولی الله اعظم رکن دین اوست
اولوا الامر تمام مسلمین اوست

که قرآن می کند وصف خضوعش
ز خاتم بخشی و حال رکوعش

هزاران سلسله آواره ی اوست
حدیث منزله در باره اوست

گهر از «سلمک سلمی» فشانم
حدیث «لحمک لحمی» بخوانم

علی داد از ولادت با نبی دست
نبی عقد اخوت با علی بست

نمیدانم که بودم چیستم من؟
اگر پرسید یاران کیستم من؟

مسلمانم، مسلمان غدیرم
امیرالمومنین باشد امیرم

بود خاک در او آبرویم
غلام یازده فرزند اویم

چو از اول گل من را می سرشتند
بر آن گل نام مولا را نوشتند

ولای مرتضی بود و گل من
علی بود و علی بود و دل من

ولایت روح را آب حیات است
ولایت خلق را فُلک نجات است

ولایت گوهر دریای نور است
ولایت همدم موسی به طور است

ولایت هدیه رب جلیل است
ولایت رهنمای جبرئیل است

ولایت گل برآرد از دل خار
ولایت میثم است و چوبه دار

ولایت یعنی از حیدر حمایت
ولایت یعنی از عترت روایت

ولایت یعنی از جان دست شستن
به موج خون رضای دوست جستن

ولایت یعنی از گهواره تا گور
طریق عترت از روی خط نور

ولایت بستگی دارد به فطرت
ولایت خط قرآن است و عترت

به قرآن قول پیغمبر همین است
تمام دین امیر المومنین است

به حقِ حق همین است و جز این نیست
که هرکس را ولایت نیست دین نیست

تو را گر مهر مولا نیست در دل

ز طاعات و عباداتت چه حاصل

اگر گیری وضو با آب زمزم
اگر سجاده گردد عرش اعظم

اگر گویی اذان بر بام افلاک
گر از تکبیر گردد سینه ات چاک

اگر ضرب المثل گردد خضوعت
به حمد و قل هوالله و رکوعت

اگر در سجده صدها سال مانی
خدا را از درون خسته خوانی

اگر باشد به توحیدت تعهد
اگر گردی شهید اندر تشهد

مبادا بر نماز خود بنازی
ولایت گر نداری بی نمازی

گرفتم این که مانند تن و جان
وجودت شد یکی با کل قرآن

اگر مهر شه مردان نداری
به قرآن بهره از قرآن نداری

محمد شهر علم است و علی در
ز در، در شهر وارد شو برادر

هر آنکو ناید از در دزد باشد
که در محشر جحیمش مزد باشد

مرا غرق تجلا کن علی جان
مرا مست تولا کن علی جان

ز جام معرفت سیراب گردان
چو شمع محفل خود آب گردان