پایان عملیان کربلای94

میتینگ سیاسی شهدا عجب داغی بر دلهای بعضی ها گذاشته است، که گویا به این زودی ها هم التیام نخواهد یافت.
خاصیت شهید همین است، چهره نفاق را بر ملا میکند.خون شهید ویاد حماسه او فریادی است که کاخ ستمگران و بنیاد سازشکاران را به لرزه در می آورد.
همین خاصیت است که عزاداری هر ساله برای ابا عبدالله علیه السلام شده است بلای جان ستمگران و عافیت طلبان تاریخ.

همین خاصیت است که امام راحل زنده بودن اسلام را از آن دانسته است.
تشییع جنازه شهید ذاتا سیاسی است که اگر سیاسی نباشد با تشییع و ختم میت چه فرقی دارد؟؟
خود شهید هم سیاسی است که اگر سیاسی نبود شهید نمی شد ، او هم مثل دیگران می ماند تا بمیرد.
آنچه عده ای را به وحشت انداخته فقط یک چیز است اینکه ماه ها زحمت کشیده بودند به زعم خودشان جامعه را برای یک سازش ننگین آماده کنند اما حضور به هنگام شهدا تمام بافته هایشان را پنبه کرده است ، همین.
آمدند و رییس یک دولت جانی و تروریست بالذات را مؤدب وباهوش خطاب کردند تا اذهان جامعه را برای یک سازش مهیا کنند، شهدا آمدند و بر ملا کردند که قاتل ما همین ها بوده اند ، فریاد مردم که بلند شد و مرگ بر امریکا سر دادند ، آقایان امیدشان ناامید شده و ناراحتند.
ماه ها تلاش کردند تا بگویند اگر با به قول خودشان قدرتهای غربی به توافق نرسیم زندگی محال است ، خواستند آب خوردن مردم را هم نشان دهند که در دست آنهاست ، شهدا آمدند وهمه کاسه کوزه آنها را به هم ریختند ، روح حماسه و ٱزادگی در جامعه دمیده شد، مردم فریاد هیهات مناالذلة سر کشیدند، آقایان امیدشان نامید شده وناراحتند.
امام خامنه ای در پیامی که به مناسبت تشییع شهیدان دادند خدا را بخاطر این که در لحظات نیاز این ملت بشارت هایی میفرستد سپاس گفتند.وحضور پر مضمون امت را ستودند.
جا دارد که بیندیشیم این نیاز چه بود؟؟ و آن بشارت کدام بود؟؟ وچرا این حضور پر مضمون نام گرقت واز بیادماندنی ترین روزهای انقلاب شد؟
درست در برهه ای که دارند فضا را آماده میکنند تا کشور را به پای یک معاهده ترکمانچایی بکشانند و همه داشته های ملت را بر سر میز مذاکره به ارزان ترین قیمت ممکن به حراج بگذارند ، چند شهید دست بسته سر از خاک بیرون میکشند، پاره های استخوانشان را تا پایتخت جمهوری اسلامی میرسانند ودر پشت دروازه ای مجلس شورای اسلامی فریاد حماسه و شور وایستادگی و مقاومت سر میدهند. چهره درنده و حیوانی دشمن را به نمایش میگذارند و همه تلاش عده ای خود باخته را نقش برآب میکنند.

 ایستادگی و مقاومت وتن به ذلت ندادن فریاد شهیدان ماست، مرگ بر امریکای قاتل خونخوار فریاد شهیدان ماست ، هیهات منا الذلة فریاد شهیدان ماست، عجیب اینجاست که دستانشان را سی سال پیش بعثی ها در ام الرصاص بستند وامروز عده ای در پی آنند که دهانشان را هم در بهارستان تهران ببندند ، تا مگر این فریاد آزادی خواهی شان به گوش کسی نرسد . بی سبب نیست که برخی از حضرات شرکت در کنسرت ها ی موسیقی را ترجیح میدهند به شرکت در تشییع آنان. بی سبب نیست که برخی دغدغه به تعطیلی کشیده شدن کنسرت ها را دارند ولی حوصله شرکت در مراسم تشییع شهید را ندارند.همانها هستند که از میتینگ به پا شده توسط شهدا هم دلخورند.
شنیده ایم که امام حسین علیه اسلام در عصر عاشورا وقتی فریاد هل من ناصر ینصرنی سر داد جنازه های شهدا در جای جای میدان تکانی خوردند تا به امامشان عرضه داشته باشند اگر رخصت دهی ما باز هم حاضریم در رکاب تو جان بدهیم.

خدایا ترا سپاس که در این روزهای نیاز شهدا را به یاری اماممان رساندی . او گفته بود که این روزها جدا دغدفه دارد، شهدا سر از خاک برآوردند وبه رفع این دغدغه شتافتند تا ندای امامشان را بی جواب نگذارند.
بدا به حال ما اگر بگذاریم دغدغه اماممان باقی بماند.
به عده ای هم که ناراحت هتک حرمت شهدا شده اند به بهانه اینکه چرا در مراسم تشییع آنها شعار زنده باد و مرده باد گفته شده میگوییم نگران نباشید سرتاسر زیارت عاشورای ما پر است از همین زنده باد ها و مرده بادها
اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد وال محمد واخر تابع له علی ذالک.
شما اگر دلتان به حال حرمت شهید میسوزد بروید و به آنها که به تأسی از پیروان شیطان تمثیل برهنه ای برای شهدای غواص در روزنامه ها چاپ کردند معترض شوید.به آنهایی که پایه های میز صدارت و مسوولیتشان بر خون شهدا استوار شده ولی حداقل معرفت را هم ندارند تا در مراسم تشییع و بزرگداشتشان شرکت کنند نهیب بزنید.به آنها که چشم دوخته اند تا ثمره خونشان را به حراج بگذارند اعتراض کنید. بروید فریادتان رابر سر قاتلان شهدا بکشید و همگام با آنها مرگ بر امریکا بگویید.
در بهارستان شهدا بودند که این فریاد را بر سر قاتلین خود کشیدند خوشا به حال مردمی که گرد تابوتشان با آنها هم زبانی کردند و بدا به حال آنهاکه...

انتهای پیام/ر